Wat maakt dat je begeleiding zoekt?
Lees: de oorzaak
Waarom kan ik het niet alleen?
Lees: Het gevolg
Waarom kan ik het wél alleen?
Lees: Het nut van begeleiding
De oorzaak
We worden geboren als een bron van inspiratie en mogelijkheden. Kijk naar een kind en de energie spat eraf. Natuurlijk zijn er beperkingen door ons lichaam, erfelijke aanleg, gezin en sociale situatie.
Toch is de invloed van die beperkingen veel kleiner dan de overtuigingen en aannames die door pijnlijke ervaringen in ons lijf gaan zitten.
Ik noem er een paar:
* Ik ben het niet waard om geliefd te zijn/aandacht te krijgen/succes te hebben.
* Ik moet niet zeuren/moeilijk doen.
* Ik doe maar wat.
* Ik heb geen middelen en talenten.
* Ik ben niet slim/intelligent genoeg.
* Ik ben schuldig/onhandig/lelijk/slordig.
Dit is maar een greep uit overtuigingen die je er van weerhouden om echt te zijn, ontspannen, spontaan, effectief, energiek en succesvol.
Het gevolg
De overtuigingen en denkbeelden die je je hebt eigen gemaakt zorgen ervoor dat je vaak niet flow bent.
Je ontwikkelt je niet in je beroep terwijl je dat wel zou willen. Je hebt geen energie en gaat confrontaties niet aan.
Je laat over je grenzen gaan en ontdekt soms dat jij over de grens van anderen gaat.
Je zorgt niet goed voor jezelf, je woning, de mensen die je liefhebt.
Je ziet collega's als concurrenten of je denkt dat je niet genoeg presteert en bent bang voor je baan en inkomen.
Je wilt een nieuwe opleiding, een stap in ontwikkeling of een nieuwe baan maar je vindt niet de kracht en energie om ervoor te gaan.
Ik ga er van uit dat je prima weet wat je wilt.
Het probleem is dat je overtuigingen en patronen je blokkeren om helder zicht te krijgen op wat je wilt en hoe je dat moet doen.
Heb geduld...
Heb geduld
met de onopgeloste vragen
probeer ze met liefde te omgeven
als kamers die nog gesloten zijn
verhalen in een vreemde taal
Leef je vragen tot je geleidelijk
-zonder dat je weet hoe het komt-
jezelf, op een dag
terugvindt in het antwoord
(naar Rainer Maria Rilke)
Het nut van begeleiding
Laat ik - uit eigen ervaring - volstrekt helder zijn:
natuurlijk kan ik het alleen en dat is ook het enige wat ik wil.
Ik wil de mogelijkheden en dromen ontwikkelen die nog in mijn ziel slapen. Ik wil 'stromen' als ik werk en mezelf zijn in relaties. Mijn werk is zichtbare liefde. Dat geldt voor al het werk maar zeker in de zorg en begeleiding van mensen.
Ik wil genieten van mijn collega's en niet bang zijn voor mijn manager.
Ik wil ervan overtuigd zijn dat ik met voldoening werk en leef.
Maar waarom lukte me dat maar steeds niet?
Waarom had ik het gevoel steeds in cirkeltjes rond te draaien en riepen dezelfde gevoelens weer dezelfde gedachten op?
Dát werd me pas duidelijk toen ik goede begeleiding ontving.
Iemand die mijn overtuigingen kritisch bekeek en er af en toe om lachte. Iemand die me zei hoe ik heen en weer bewoog tussen stoerheid en slachtofferschap. Iemand die me overtuigde dat alleen het beste voor mij goed genoeg was. Iemand die me aandacht gaf en ik bemerkte hoe volstrekt nieuw dit voor me was. Iemand die ik vertrouwen kon, ik kon zelfs naar mijn lastige emoties kijken(!), en niet soft was (ik werd ook aangepakt).
Mijn begeleider leerde me dat ik het heel goed alleen kon. En hoe fijn het is om een vrije keuze te hebben om als het nodig is iemand te vragen om helderheid te brengen in je verhalen. Dát is BEGELEIDING (Supervisie of coaching).
Maak jouw eigen website met JouwWeb